تو چنگ ابراي بهار افتادم و در نميام

چشمامو سرزنش نکن.از پسشون بر نميام

پير شدم تو اين قفس.يه کم بهم نفس بده

رحم و مروتت کجاست.جوونيامو پس بده

فکر نميکردم بذاري

زارو زمين گير بشم

فکر نميکردم که يه روز

اين جوري تحقير بشم

اون همه که دلم برات به اب و اتيش زده بود

حتي اگه سنگ بودي.دلت به رحم اومده بود

دلش نخواست و نميخواد يه روز به حرفام بسه

شايد مي خواد رقيب من به ارزوهام برسه

پسند من تو هستي که اين همه بخت من سياست

دلبر خود پسند من قله ي خوشبختي کجاست

ازت ميخواستم بموني.بهت ميگفتم که نري

اين روزا نيستي اما باز.به پات مي افتم که نري

تو فکرتم اما دلم

هي ميگه فکرشم نکن

يه کم به فکر تو نبود

پس ديگه فکرشم نکن

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: